Część
polityki gospodarczej, polegająca na systematycznych działaniach mających na
celu zapewnienie stabilności cen, czyli niskiej inflacji. Politykę pieniężną
państwa prowadzi bank centralny lub inna instytucja rządowa upoważniona do
realizacji tej funkcji. Oddziałuje ona na poziom podaży pieniądza oraz na kursy
walutowe.
Cele
polityki monetarnej banku centralnego:
*Cel finalny (główny i nadrzędny)-jest to odpowiednio zdefiniowany cel ogólnogospodarczy
wynikający z realizacji polityki gospodarczej danego kraju.
Przykładowo w Polsce celem finalnym NBP jest utrzymanie stabilnego
poziomu cen przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu o ile nie
ogranicza to realizacji tego celu.
*Cel pośredni-wyznaczenie określonej kategorii ekonomicznej, która pozostaje stabilnej relacji z celem finalnym.
*Cele operacyjne, które zależą od celu finalnego i powinny wpływać na cel
pośredni.Rodzaje inflacji:
*inflacja popytowa- wiążącą się z nadmierną ilością pieniądza w obiegu, co prowadzi do poziomu przewyższającego możliwości jego zaspokojenia (w efekcie następuje wzrost cen).
*inflację kosztową (podażową), związaną ze wzrostem kosztów produkcji, powodującym wzrost cen towarów i usług, co ogranicza popyt na nie. W rezultacie przedsiębiorstwa ograniczają produkcję i sprzedaż - następuje spadek podaży.
*inflację strukturalną (popytowo-kosztową), pojawia się, gdy producenci nie mogą sprawnie zmienić struktury produkcji w związku ze zmianami struktury gospodarczej w kraju, np. zakup nowych technologii, zatrudnienie wysoko wykwalifikowanej kadry.
Źródła danych:
* Youtube
*www.nbportal.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz